monumenta.ch > Ambrosius > 20 > sectio 404 > 10 > 20 > 2 > sectio 39 > sectio 75 > 5 > bnf10439.197 r > sectio > sectio 137 > sectio 60 > sectio 282 > sectio 9 > 4 > sectio 212 > sectio 28 > sectio 1 > sectio 51 > sectio 6 > 14 > sectio 168 > sectio 33 > sectio 325 > sectio 29 > sectio 463 > sectio 255 > sectio > sectio 289 > sectio 60 > sectio 33 > sectio 238 > sectio 30 > sectio 59 > sectio 61 > Willelmus Malmesburiensis, Gesta regum Anglorum, p3, p2, DE MORIBUS NORMANNORUM. > sectio 118 > sectio 72 > 13 > . . . > sectio 77 > sectio 7 > sectio 197 > sectio 41 > sectio 27 > sectio 4 > sectio 213 > sectio 399 > sectio 20 > sectio 101 > sectio 134 > sectio 17 > sectio 7 > 6 > sectio 5 > 2 > sectio 5 > sectio 3 > sectio 334 > 2 > 1 > sectio 10 > bnf10439.192 r > sectio 292 > sectio 16 > Actus, 5 > sectio 157 > sectio 19 > sectio 5 > sectio 37 > 23 > sectio 58 > sectio 81 > sectio 89 > sectio 33 > . . . > sectio 478 > sectio 42 > sectio 220 > sectio 43 > sectio 143 > sectio 115 > sectio 77 > sectio 29 > sectio 5 > sectio 213 > sectio 291 > uwbM.p.th.f.68.321 > sectio 118 > 7 > sectio 91 > sectio 260 > 10 > sectio 14 > 11 > 22
Ambrosius, Hexaemeron, 5, XXI. <<<     >>> XXIII.

CAPUT XXII. SHOW APPARATUS

0 Volatilia cur dicuntur volantia super terram secus firmamentum coeli. Atque ibidem de ea quae observatur in avibus, corporis diversitate. Postremo nonnulla de cygno et cicada subiunguntur.
73 Consideremus nunc quid sit, quod ait: Producant aquae reptilia animarum viventium secundum genus, et volatilia volantia super terram secundum genus secus firmamentum coeli. Cur super terram dixerit, certum est; quia victum de terra quaerunt. Secus firmamentum autem coeli quomodo, cum aquilae ultra caeteras aves volent, et tamen ipsae non secus firmamentum coeli? Sed quia graece οὐρανὸς dicitur, quod latine coelum appellamus: οὐρανὸς autem ἀπὸ τοῦ ὁρᾷσθαι, id est, a videndo, ideo quod aer perspicuus sit, et ad videndum purior, in aere volitantia genera dixit animantium. Et ne moveat quod ait, secus firmamentum coeli, non proprie firmamentum hic posuit, sed abusive; eo quod comparatione aetherei illius corporis etiam iste aer quem possumus oculis comprehendere, quasi crassior et densior vicem habeat firmamenti.
74 Nunc quia diximus quae volatilia, quam naturam habeant et gratiam, et ea pauca de multis; neque enim vacat universa describere, cum sint similia atque eiusdem generis; tamen aves ipsae quam inter se diversitatem habeant consideremus. Invenimus enim cornicis pedes velut quibusdam digitis distantibus separatos atque divisos, corvorum quoque atque pullorum aliter etiam formatos a natura pedes; avium quae carne vescuntur, cernimus quasi incurvos atque sinuatos, ac velut ad praedam paratos. Eae vero quae natandi habent usum et consuetudinem, latos habent pedes, et membrana quadam illos digitos pedum sibi copulatos atque coniunctus. In quo admirabilis patet ratio naturae; ut et illae ad vocatum vel ad rapiendum cibum usu accomodo faliantur, et istae ad natandum adiumenta habeant competentia, quo melius aquis possint supernatare, et quasi remis quibusdam, ita pedibus suis membranae illius extensione latioribus aquarum fluenta propulsent.
75 Cygnus quoque cur proceriore collo utatur in promptu est; ut quia est paululum segnior corpore, nec facile potest aquarum inferiora penetrare, cervicem extendat ad praedam, quae quasi praevia reliqui corporis escam quam invenerit, rapiat, atque eruat e profundo. Adde et illud, quia suavior et magis canorus per procera modulus colla distinguitur, et longiore exercitatione purior longe resultat.
76 Quam dulcis etiam in exiguo cicadis gutture cantilena, quarum cantibus medio aestu arbusta rumpuntur, eo quod magis canorae meridianis caloribus, quo puriorem aerem id temporis attrahunt spiritu, eo cantus resonant clariores. Nec apes ipsae insuave quiddam canunt; habent enim gratam in rauco illo vocis suae murmure suavitatem, quam nos fracto tubarum sonitu lentius primum videmur imitari, quo crepitu ad excitandos animos in vigorem nihil aptius aestimatur. Et haec illis gratia manet, cum pulmonem respirandique munus atque usum nequaquam habere prodantur; sed aerio vesci spiramine. Denique si quis eas superfundat oleo, propere necantur; eo quod obstructis poris aerium spiramen illud haurire non possint: continuoque si quis acetum his superfundat, illico reviviscunt, eo quod vis aceti cito illos poros, qui concretione olei obstruuntur, humore feratur aperire.